Keychron K2 Max Wireless — Recenzja dopakowanego mechanika

Keychron to producent znany z klasycznie wyglądających klawiatur dla osób oczekujących jakości i możliwości przy konkurencyjnej cenie. Model Keychron K2 Max Wireless to kolejny pokaz możliwości tej marki. Czy spełnia ona pokładane w niej oczekiwania? Tego dowiecie się z dzisiejszej recenzji. Zapraszam.

Słowem wstępu

Producenci peryferiów komputerowych prześcigają się między sobą, oferując bardziej zróżnicowane propozycje w kompletnie odmiennych budżetach. A skoro już mowa o peryferiach to chciałbym skupić się konkretnie na klawiaturach. Jeśli sądzicie, że piszę o tym dlatego, bo recenzja dotyczy właśnie produktu z tej kategorii… To oczywiście macie rację. Zanim jednak przejdę do właściwej części tekstu, warto pochylić się nad pewnym pytaniem. Czy na rynku wciąż jest miejsce na innowacje?

Odkąd klawiatury mechaniczne zostały spopularyzowane, doczekaliśmy się wszelkiej maści wariacji i kombinacji. Od modeli na przełącznikach optycznych po analogowe czy magnetyczne wykorzystujące efekt halla. Zmianą uległa także łączność, z prostych modeli na przewodzie wyewoluowały w dość powszechne połączenie bluetooth czy 2.4 GHz. Oczywiście, mógłbym się nad tym rozwodzić, przytaczając całą gamę ciekawych przykładów. Ale po co o tym właściwie piszę? Keychron ze swoją propozycją także próbuje zaoferować coś nowego. Choć może to trochę za wiele powiedziane. Inaczej, próbuje zaoferować coś, co dotychczas było domeną raczej klawiatur customowych lub bardzo nielicznych (i przy tym dość drogich) prebuildów (gotowych klawiatur). Mowa oczywiście o QMK, czyli otwarto-źródłowym oprogramowaniu układowym, które daje niemal nieograniczone możliwości konfiguracji urządzenia.

Nie będę jednak zdradzał wszystkiego we wstępie. Bowiem czytanie pozostałego tekstu nie miałoby wtedy żadnego sensu 😉 Zamiast tego pokażę Wam specyfikację, a potem przejdę do reszty, bo jest o czym pisać.

Rozmiar:	75% (84 klawisze)
Layout:	US ANSI
Przełączniki:	Keychron Super Red
Charakterystyka przełącznika:	Liniowa (Linear)
Nakładki:	PBT double-shot, profil OSA
Hotswap:	Tak, Kailh 5-pin
Łączność:	USB-C (przewodowo), bluetooth, 2.4 GHz
Waga:	1080 g
Bateria:	Litowo-Polimerowa 4000 mAh
Oprogramowanie:	QMK
Wyposażenie:	Dodatkowe nakładki, śrubokręt oraz klucz, keycap/switch puller, przewód USB-C, nadajnik 2.4 GHz z adapterem na USB-C żeńskie
Cena:	599 złotych

Aspekty techniczne

Akapit związany z technikaliami podzielę na kilka sekcji — Wykonanie, Przełączniki, Funkcjonalność oraz Wyposażenie. W ten sposób zdołam znacznie dokładniej odnieść się do poszczególnych elementów klawiatury, szczególnie że ten model ma całkiem sporo do zaoferowania, więc warto pochylić się nad nim nieco bardziej niż zwykle.

Wykonanie

No tutaj można podsumować krótko — jest grubo. Producent postawił na case z tworzywa sztucznego, co samo w sobie nie robi wrażenia, jednak mount plate to już stalowa płyta, co więcej nie zabrakło także grubej i porządnej ramki wykonanej z aluminium. Całość oferuje doskonałe spasowanie, nie ma mowy o żadnym wyginaniu czy wydawaniu niepożądanych dźwięków. Ma to również wpływ na wagę, która wynosi ponad kilogram. Klawiatura jest ciężka i doskonale trzyma się biurka.

Nie zapomniano o wyciszeniu — wielowarstwowa konstrukcja bardzo pozytywnie wpływa na akustykę. Ponadto stabilizatory w Keychron K2 Max Wireless zostały przykręcone do PCB, w przeciwieństwie do większości dostępnych prebuildów (gotowych klawiatur). To także przynosi wymierne korzyści, bowiem stabilizatory są znacznie stabilniejsze. Nie zapomniano tu o niczym, nawet panel sterujący umieszczony z lewej strony sprawia bardzo dobre wrażenie, nie ma luzów, a opór na przełącznikach jest na odpowiednim poziomie.

Wysoki poziom prezentują także nakładki obecne w Keychron K2 Max Wireless. Materiał, z jakiego je wykonano to oczywiście PBT zaś technologia wytwarzania to double-shot. Ich ścianki są grube a same keycapy nie przepuszczają światła co zdarza się czasem w tanich klawiaturach. Lekko chropowata powierzchnia także oczywiście na plus. Nie zabrakło również nóżek do regulacji kąta nachylenia w dwóch poziomach.

Przełączniki

Jak już wspominałem wcześniej, Keychron K2 Max Wireless wyposażony został w autorskie przełączniki Keychron Super Red. Jednak jeśli tego typu switche nie są tym, czego poszukujesz, to mam dobrą wiadomość — do wyboru są także Keychron Super Banana (odpowiednik Gateronów Yellow) oraz Keychron Super Brown (odpowiednik przełączników brązowych, czyli tactile). Wracając jednak do tematu. Producent popisał się, switche są niezwykle płynne i gładkie. Każdy klik to poezja i chęć klikania więcej i więcej. Niezależnie czy celem są gry, czy praca z tekstem odczucia są bardzo pozytywne. Również akustycznie nie można mieć do klawiatury zastrzeżeń, w połączeniu z bardzo dobrymi nakładkami całość tworzy spójną i wygodną całość. Choć żadne nagranie nie odda w pełni rzeczywistości, to pozostawiam poniżej klip do odsłuchu/wglądu.

Funkcjonalność

W Keychron K2 Max Wireless zastosowano łączność bezprzewodową na dwa sposoby czy hotswap, nie zabrakło także podświetlenia RGB. Po kolei jednak. Na początek klasyk — łączność 2.4 GHz. Pozbawiona odczuwalnych opóźnień, a sam zasięg nie budzi zastrzeżeń. Nawet z podłączonym nadajnikiem bezpośrednio z tyłu komputera wszystko działa prawidłowo, przy czym warto wspomnieć, że w takiej konfiguracji miałem klawiaturę oddaloną od nadajnika o około 1,5 metra.

Podobnie sprawa ma się w przypadku połączenia bluetooth. Ze smartfonem czy tabletem klawiatura współpracuje perfekcyjnie, opóźnienie podczas zwykłej pracy jest niezauważalne. Do tego po przełączeniu trybów pracy połączenie następuje niemal natychmiast. Tak więc jeśli chciałbyś korzystać z tego modelu na kilku urządzeniach i pomiędzy nimi przeskakiwać w locie to nie zawiedziesz się.

Keychron K2 Max Wireless wyposażono także w hotswap kailh. Oznacza to, tyle że model ten wspiera wszystkie klasyczne switche mechaniczne dostępne na rynku, od Gateronów po Outemu, Cherry czy bardziej egzotyczne rozwiązania. Jako że pod ręką miałem takie modele jak Kailh Box Jellyfish Y czy Cherry MX Black to zdecydowałem się je sprawdzić. W obu przypadkach nie napotkałem problemów.

Kilka słów warto wspomnieć także o podświetleniu. W końcu kto nie lubi światełek? Producent postawił na diody SMD umieszczone na dole przełącznika zamiast jak to zwykle ma miejsce na górze. Podświetlenie jest jasne i żywe, choć pełni raczej funkcję dekoracyjną niż użyteczną. W końcu nakładki i tak nie przepuszczają światła, chyba że ktoś zdecyduje je sobie podmienić na inne. Iluminacją można sterować z poziomu klawiatury dedykowanym przyciskiem lub za pomocą oprogramowania. O tym ostatnim opowiem jednak nieco później.

Wyposażenie

Pozytywnie zaskakuje także zestaw akcesoriów, które obecne są wraz z bohaterem dzisiejszej recenzji. Z Keychron K2 Max Wireless w pudełku jest również przewód USB-C z kątową wtyczką, choć jest on dobrej jakości, to niestety jest dość sztywny. Poza tym naturalnie, narzędzie do ściągania nakładek czy switchy, kilka wymiennych nakładek (głównie chodzi o możliwości zamiany alt/win na odpowiedniki obecne w systemie MAC), a także nadajnik USB-A.

Ciekawymi dodatkami są także narzędzia umożliwiające rozłożenie klawiatury. W ich skład wchodzi kluczyk do odkręcenia ramki oraz niewielki śrubokręt. Producent jak widać, przewidział, że model ten może trafić w ręce entuzjastów chcących zmodyfikować klawiaturę pod własne wymagania. Na koniec wspomnę jeszcze o adapterze do nadajnika z USB-A na USB-C żeńskie. Pełni ono funkcję swoistego przedłużacza, dzięki któremu z użyciem przewodu USB-C można nadajnik wyprowadzić na przykład na biurko. Choć biorąc pod uwagę doskonały zasięg, najpewniej nie będzie to konieczne.

Oprogramowanie

Jak już wspominałem, klawiatura korzysta z QMK więc otwarto-źródłowego oprogramowania, które można dowolnie modyfikować i wgrywać. Operacja, choć prosta to wymaga nieco umiejętności i zapewne skorzystają z niej głównie entuzjaści. Dla całej reszty producent przewidział także klasyczne oprogramowanie. Choć “klasyczne” to też nie do końca prawda bowiem, zamiast instalować jakikolwiek program na komputerze, korzystamy softu przeglądarkowego.

Ma to oczywiście swoje plusy jak brak wymogu doinstalowywania czegokolwiek na PC. Sam soft jest prosty i intuicyjny, posiada także w pełni spolszczony interfejs, więc poradzi sobie z nim nawet ktoś, kto zupełnie nie zna języka angielskiego. Za jego pomocą można programować klawisze na kilku predefiniowanych warstwach, makra, podświetlenie, oraz masę innych elementów związanych z klawiaturą. Jest tylko jeden haczyk — aby wszystko działało prawidłowo, klawiatura musi być podłączona przewodem. Nie jest to problem jeśli zmian w ustawieniach dokonuje się sporadycznie, w końcu model ten dysponuje pamięcią. W moim przypadku skończyło się na przekonfigurowaniu klawiszy i powrocie do łącza 2.4 GHz.

Kilka słów na koniec

Propozycja Keychrona to kawałek porządnego urządzenia i zwyczajnie kompletny produkt zarówno dla zwykłych graczy jak i entuzjastów. Producent postawił na wysoki poziom jakości wykonania, szerokie możliwości konfiguracji za sprawą QMK czy konstrukcję, która umożliwia pełne rozłożenie i modyfikowanie (nawet narzędzia są z klawiaturą dostarczone). Wisienką na torcie są doskonałe przełączniki czy przykręcone stabilizatory. Keychron K2 Max Wireless wyposażona jest także w nieco bardziej przyziemne możliwości jak RGB, łączność BT czy 2.4 GHz oraz fizyczny przełącznik pomiędzy trybem MAC a Windows (do tego są w zestawie nawet dodatkowe nakładki z odpowiednimi legendami). Cena na dzień pisania recenzji wynosi około 600 złotych. Wydaje się ona być dość spora, jednak model ten rekompensuje to elementami, których próżno szukać u konkurencji w tej cenie.