Redragon CCW-1017 – Recenzja niedrogiego AIO z wyświetlaczem

Redragon, marka szeroko rozpoznawalna dzięki swojej ofercie akcesoriów dla graczy, postanowiła wkroczyć na nowy teren. Ich pierwsza propozycja na polskim rynku – chłodzenie wodne Redragon CCW-1017 – to próba zaistnienia w segmencie AIO. W dobie rosnącej konkurencji na rynku części komputerowych, pojawienie się nowego gracza w tej kategorii zasługuje na szczególną uwagę, zwłaszcza gdy mówimy o producencie dotąd niekojarzonym z chłodzeniami CPU.

Specyfikacja

Poniżej przedstawiam krótką specyfikację testowanego modelu. Warto zaznaczyć, że chłodzenie dostępne jest w dwóch wariantach – testowanym 360 mm (3 x 120 mm) oraz mniejszym 240 mm (2 x 120 mm), na wypadek gdyby ktoś nie posiadał miejsca w obudowie na ten większy rozmiar. Redragon CCW-1017 jest kompatybilny z takimi platformami jak LGA 1700 czy AM5, ale również i z tymi starszymi socketami. Należy jednak zwrócić informację na to, że nie znajdziemy informacji o kompatybilności z najnowszym gniazdem Intela LGA1851

Pozostałe informacje znajdziecie na stronie producenta.

Zawartość opakowania

Chłodzenie Redragon CCW-1017 dotarło do mnie w opakowaniu o barwach biało czerwonych, czyli typowych dla tej marki. Od góry cały produkt zakryty jest pianką, natomiast pod nią znajdziemy samo chłodzenie z fabrycznie zamocowanymi wentylatorami. Sama chłodnica oraz pompka zapakowane są w folię. Nie zabrakło oczywiście elementów potrzebnych do zamontowania chłodzenia oraz instrukcji obsługi.

Na opakowaniu znajdziemy dodatkowo kilka najistotniejszych informacji na temat produktu, oraz wizualizację urządzenia.

Miłym dodatkiem z pewnością jest obecność pasty termoprzewodzącej. Jej pochodzenie nie jest mi znane, natomiast na tubce wypisane jest kilka danych technicznych. Przewodność cieplna to 7.5W/mK, czyli teoretycznie tyle, co znany Arctic mx-6. Dodatkowo znalazła się informacja o odporności cieplnej – wynosi ona <0.06°C/W. Producent wyposaża nas w około pół grama tej substancji, co w zupełności powinno wystarczyć na jedną, czy dwie aplikacje. Późniejsze testy przeprowadzane są z wykorzystaniem dołączonej do zestawu pasty.

Przemyślenia na temat montażu

Sam proces montażu był dla mnie dosyć uciążliwy. Zdecydowanie przydałaby się dodatkowa, trzecia ręka przy mocowaniu pompy, ponieważ węże są dosyć sztywne i mało podatne na wyginanie. Choć montaż nie zajmuje wiele czasu, to pompka przykręcana jest na dwóch metalowych elementach (“stents”) które wcześniej trzeba wsunąć pod blok pompki i przymocować je do niego czterema drobnymi śrubkami.

Radiator

Pora od razu przejść do bardziej praktycznych informacji. Wymiary radiatora to 394 × 120 × 27, także sama chłodnica jest relatywnie cienka i kompaktowa. To niweluje obawy, że może nastąpić kolizja z przykładowo ramem, jak to bywa w przypadku chłodzeń z grubymi chłodnicami. Z zamontowanymi wentylatorami łączna grubość wzrasta do 52 mm, więc nadal niewiele.

Radiator wykonany jest z aluminium, a gęstość finów z moich pomiarów wynosi 8 na 1 centymetr, także jest to wartość zdecydowanie odpowiednia. Takie zagęszczenie to pewien kompromis pomiędzy powierzchnią oddawania ciepła, a przewiewnością. Z mojego doświadczenia wynika, że jest to typowy wynik wśród konkurencji z podobnego pułapu cenowego.

Dołączone wentylatory

Zestaw wyposażony jest w trzy wentylatory 120 mm z charakterystycznymi białymi łopatkami. Każdy z nich posiada dziewięć łopatek odpowiadających za generowanie przepływu powietrza schładzającego ciecz w radiatorze. Sterowanie odbywa się poprzez sygnał PWM, z zakresem pracy od około 800 do 1800 RPM. Wentylatory wyposażono w podświetlenie ARGB, którego efekt wizualny jest bardzo dobrze widoczny dzięki białemu kolorowi łopatek, pozwalającemu na równomierne rozprowadzanie kolorów po ich powierzchni.

Na obudowie wentylatorów odnajdziemy oznaczenie modelu “12025”, jednak mimo poszukiwań nie udało się znaleźć szczegółowej dokumentacji technicznej. Biorąc pod uwagę 2-letnią gwarancję oraz charakterystykę pracy – wyraźnie zwiększony poziom głośności od około 50% wartości PWM (o tym nieco później) – można przypuszczać, że zastosowano tutaj podstawowe łożyska ślizgowe. Tego typu rozwiązania, typowe dla budżetowych konstrukcji, cechują się żywotnością do około 40000 godzin, przy czym wraz z upływem czasu mogą wykazywać tendencję do zacierania się i generowania zwiększonego hałasu. Dodatkowo wentylatory wyposażono w gumowe podstawki antywibracyjne na narożnikach, co ma pomóc w redukcji przenoszonych drgań.

Wszystkie wentylatory są ze soba połączone i wychodzi z nich jeden przewód, który rozdzielany jest na żeńską końcówkę PWM i 5V ARGB – złącze ARGB dodatkowo wyposażone jest w męską końcówkę. Dzięki temu mamy możliwość szeregowego połaczenia kolejnych urządzeń ARGB i zredukowania zajmowanych portów od podświetlenia na płycie głównej.

Blok wodny

Bryła pompki utrzymana jest w okrągłym kształcie. Choć nie znalazłem dokładnych informacji na temat jej wymiarów od producenta, to według moich pomiarów jej średnica to ~71 mm natomiast głębokość ~53 mm. Na powierzchni góry w kolistym wgłębieniu zabudowy znajduje się wyświetlacz, na którym ukazuje się logo producenta oraz wyświetlane są podstawowe parametry takie jak temperatura procesora, prędkość wentylatorów czy prędkość obrotów pompki. Na stronie producenta znaleźć można oprogramowanie, które jest wymagane do wyświetlania danych.

Aplikację (sterowniki) można pobrać z tego linku klik. Jest to wymagane aby na ekranie wyświetlały się dane z czasu rzeczywistego.

Bolączki wyświetlacza i dedykowanego oprogramowania

Do samego wyświetlacza posiadam jednak niemałe uwagi. W przypadku informacji o obrotach pompki, przynajmniej u mnie, cały czas wyświetlana jest wartość 0 RPM, mimo że w takim programie jak HWMonitor ta wartość wynosi przykładowo 1500 RPM. Wynika to prawdopodobnie z niedopracowanego oprogramowania producenta. Zresztą gołym okiem widać, że jest to najbardziej podstawowa aplikacja, jaka tylko była możliwa. Drugim mankamentem tego chłodzenia jest fakt, iż nie można obrócić wyświetlanego obrazu. W praktycznie żaden sposób nie jesteśmy stanie go zmodyfikować.

Początkowo pompę zamontowałem tak, że węże przy pompie znajdowały się od spodu, ale zauważając obrócony o 90° wyświetlany obraz, postanowiłem obrócić pompkę, przez co obecnie węże przy pompie niemalże stykają się z moim ramem. Na pewno na plus zasługuje fakt, iż węże znajdują się w materiałowym oplocie i że jesteśmy w stanie lekko je obrócić lewo-prawo przy połączeniu z pompą. Niemniej jednak nie należą one do elastycznych i z początku miałem obawy, że przez brak możliwości ich swobodnego ułożenia, będę mieć problemy z poprawnym montażem, co i tak już obecnie wygląda nie najlepiej.

Przewody od pompy i stopa

Z bloku wodnego wychodzą 3 przewody. Pierwszy to zasilanie, czyli przewód 3-pin podłączany do złącza wentylatora. Następne są złącza 5V ARGB i 9-pin konieczne do zasilenia pompy i wyświetlacza. Stopa bloku jest miedziana, a powierzchnia wyszlifowana. Fabrycznie naklejona jest tutaj folia zabezpieczająca, także przed montażem warto wyczyścić stopę pompy alkoholem izopropylowym w celu pozbycia się ewentualnych pozostałości kleju.

Dla niektórych istotnym aspektem może być obecność plomby na pompce. Choć producent deklaruje 2 lata gwarancji, to plomba została nałożona, a jej zerwanie automatycznie powoduje utratę gwarancji. Na radiatorze nie dostrzegłem żadnego otworu umożliwiającego wymianę płynu.

Testy — metodologia, hałas i temperatury CPU

Najważniejszym aspektem chłodzeń pozostaje kwestia ich efektywności. Generowany hałas zmierzyłem przy pomocy sonometru UNI-T UT353. Hałas mierzony był w odległości 25 cm od obudowy.

Jeśli chodzi o temperatury, to te były sprawdzane w 3 środowiskach: OCCT, Cinebench R23 oraz Dying Light 2 na najwyższych ustawieniach bez RT w rozdzielczości 1920 × 1080, aby jak najbardziej obciążyć sam procesor. Obroty pompy w każdym pomiarze były ustawione na 100%, a wentylatory ustawiałem na odpowiednio 25%, 50%, 75% i 100% PWM.

Platforma testowa wygląda następująco:

• Radeon RX 7800 XT 16 GB XFX Speedster QICK 319
• Intel Core i5-12600KF
• MSI Z690-A pro DDR4
• Kingston Fury 2×8 GB 3200 MHZ + HyperX Predator 2×8 GB 3200 MHZ
• Redragon CCW-1017
• SilentiumPC Supremo L2 750 W
• Kioxia exceria g2 1 TB + Samsung Evo 870 Plus 512GB
• Endorfy ARX 700

Hałas

Testy hałasu wykazały interesujące różnice między pompką a wentylatorami w Redragon CCW-1017. Pompka, nawet przy maksymalnych obrotach, generuje umiarkowany poziom hałasu o wysokiej częstotliwości, pozostając jednak w akceptowalnym zakresie. Inaczej prezentują się dołączone wentylatory – przy niskich obrotach (poniżej 50% PWM) pracują względnie cicho, jednak powyżej tego progu poziom generowanego hałasu znacząco wzrasta. Przy 50% i wyższych wartościach PWM dźwięk jest na tyle wyraźny, że przebija się nawet przez słuchawki przy odtwarzaniu muzyki.

Temperatury

Analiza wydajności termicznej Redragon CCW-1017 wskazuje na zadowalającą skuteczność chłodzenia procesora Intel i5-12600KF w standardowej konfiguracji (bez OC i UV). Chłodzenie, mimo wykorzystania fabrycznej pasty termoprzewodzącej i podstawowych wentylatorów, utrzymuje stabilne temperatury w codziennym użytkowaniu oraz podczas testów syntetycznych, w tym wymagającego OCCT.

Najbardziej znaczącą poprawę wydajności zaobserwowano przy zwiększeniu obrotów z 25% do 50% PWM. Dalsze zwiększanie prędkości wentylatorów (powyżej 50% PWM) przynosi już mniejsze korzyści temperaturowe przy jednoczesnym, znaczącym wzroście poziomu hałasu.

Warto zaznaczyć potencjał optymalizacji systemu – zastosowanie pasty termoprzewodzącej wyższej klasy, mogłoby obniżyć temperatury o około 1-2°C. Znaczącą poprawę zarówno pod względem temperatur, jak i kultury pracy, można by uzyskać poprzez wymianę fabrycznych wentylatorów na modele o lepszej charakterystyce przepływu powietrza i niższym poziomie generowanego hałasu.

Podsumowanie Redragon CCW-1017

W obecnych czasach, chłodzenia wodne AIO potaniały na tyle, że nie trzeba wydawać fortuny na akceptowalny pod kątem jakości produkt. Firma Redragon miała bardzo ciekawy pomysł na wprowadzenie czegoś nowego, ale czy im to wypaliło? Cóż… nie do końca. Wyświetlacz to z pewnością fajny bajer, na którego skusić mogłoby się wielu konsumentów, ale chłodzenie wodne nie składa się tylko z tego elementu. Przede wszystkim najważniejsze w takim produkcie są kultura pracy i wydajność, a tutaj zdecydowanie widać niedociągnięcia i oszczędności. Sam proces montażowy nie jest czasochłonny, ale jest dosyć dziwny i uciążliwy przy montowaniu pompy. Ponadto sposób montażu może powodować wrażenie, że docisk nie do końca będzie odpowiedni.

Fabrycznie dołączone wentylatory należą zdecydowanie do tych nienajlepszych i widać sporą oszczędność producenta w tym aspekcie. To powoduje generowanie niemałego hałasu na wyższych obrotach. Redragon CCW-1017 miał ogromny potencjał i osobiście wolałbym nawet dołożyć 50 zł, w zamian za nieco lepsze śmigła. Poza tym widać spore zaniedbanie oprogramowania, które najzwyczajniej jest niedopracowane. Brak jakichkolwiek możliwości sensownego modyfikowania wyświetlacza, czy chociaż jego obrotu – to spory minus.

Pomimo tych wszystkich wad, radiator i pompka stoją na zdecydowanie wyższym poziomie. Dobra kultura pracy pompy czy odpowiednie zagęszczenie finów to duże plusy tego chłodzenia, lecz to nadal za mało w porównaniu do tego, co oferuje obecna konkurencja. Osobiście liczę na to, że firma Redragon będzie uczyć się na błędach i prędzej czy później zaczną stanowić realną konkurencję w szerszej gamie produktów niż tylko akcesoria gamingowe, jak klawiatury czy myszki.

Ocena

Redragon CCW-1017 to pierwsze chłodzenie wodne tego producenta na naszym rynku, które mimo kilku istotnych wad, oferuje przyzwoitą wydajność w swojej klasie cenowej. Głównym atutem jest obecność wyświetlacza oraz solidnie wykonana pompka o dobrej kulturze pracy, jednak niedopracowane oprogramowanie i brak możliwości modyfikacji wyświetlanych treści znacząco ograniczają potencjał tego rozwiązania. Dołączone wentylatory pozostawiają wiele do życzenia — są głośne przy wyższych obrotach i prawdopodobnie wykorzystują podstawowe łożyska ślizgowe. Mimo tego, chłodzenie radzi sobie całkiem nieźle z odprowadzaniem ciepła z procesora, co szczególnie może poprawić wymiana wentylatorów lub pasty na coś z wyższej półki.

3

Zalety

• Kultura pracy pompki
• Radiator z odpowiednią gęstością finów
• Nienajgorsza wydajność w chłodzeniu
• Design
• Przewody cieczy w materiałowym oplocie

Wady

• Oszczędność na wentylatorach
• Plastikowy backplate
• Niedopracowane oprogramowanie
• 2 lata gwarancji
• Niewykorzystany potencjał wyświetlacza
• Głośna kultura pracy na wyższych obrotach wentylatorów